Dansen om de Gildeboom

zondag 18 augustus 2019

Direct na het optreden bij de Charlottehoeve is iedereen doorgereden naar het gildeterrein voor het volgende optreden: Dansen om de Gildeboom. Dansen om de gildeboom gebeurt niet elk jaar. Dat gebeurt alleen als het gilde een zogeheten teerjaar heeft. Eens in de vier jaar worden de opbrengsten van de landerijen die wij als gilde hebben, besteed. Het jaar 2019 is een Teerjaar, waarin er mag worden uitgegeven, d.w.z. feestelijk getrakteerd. Om dit evenement wat dichter bij het terrein van de Gildefeesten te brengen is hiervoor een aantal maanden geleden een nieuwe lindeboom geplant op het Gildeterrein. Na een paar liedjes van het dweilorkest, een optreden van de Soester Boerendansgroep met uitleg van mevrouw Roomen, een demonstratie van het vendelzwaaien en uitleg van René van Hal werd de nieuwe gildeboom ingezegend door pastoor Joachim Skiba. René van Hal legt uit dat het dansen rond de gildeboom teruggaat op oude tijden. "Al zingend trok het terende gezelschap naar de boom om er een reidans uit te voeren. Vanaf de gildeboom werd de tocht voortgezet naar de herberg waar geteerd werd. Om de eetlust op te wekken en de waard de gelegenheid te geven om zijn herberg op te ruimen, werd tijdens de middagen vaak nog een tocht naar de gildeboom gemaakt. Daarbij wordt ook het gildelied, Babyloontje, gezongen. En in de tocht voeren we nu ook een kruiwagen met drank mee. In feite zijn wij hiermee een van de oudste Rotaryclubs van Nederland. Vroeger duurde zo’n teermaaltijd twee of drie dagen.’’ Tijdens dit ritueel werd ook inderdaad getrakteerd. Iedereen kreeg een borrel aangeboden, waarna er met een gezamelijke dans en het zingen van het Gildelied Babyloontje werd afgesloten. Het was een gedenkwaardige bijeenkomst.

Tijdens het teren zingen de gildeleden het lied Babyloontje, dat een overblijfsel is van een toneelstuk Pyramus en Thisbe dat er vroeger werd uitgevoerd. Onderwerp van dit lied is de jonge, niet door de familie begrepen liefde.

Babyloontje werd bij het dansen om de gildeboom gezongen als teken van verbondenheid. Het werd altijd uit volle borst en zeer luid gezongen en was al voor 1700 bekend als boerenlied. De Soester Boerendansgroep heeft het in haar repertoire.

Een Babyloontje - vol van verstande
Vóórdat de zon en de maan onderging
Hier is mijn vinger, daar is mijn duim
Vingerling, oh duimeling
Ik wou, dat ik bij mijn liefje sting
Waar zal ze wezen, die schoonste uitgelezen
Waar zal ze zijn, die allerliefste mijn.